A .CZʌCIOWĽ

 

Konwalia majowa (Convallaria majalis)

 WYGLĽD

 
 

Kwiatostan w postaci jednostronnego grona, kwiaty wonne. Kolor kwiatów biały

SIEDLISKO

Lasy liœciaste i mieszane, zaroœla.

 INNE WŁAŒCIWOŒCI

Roœlina lecznicza (Zawiera glikozydy nasercowe,  saponiny steroidowe, flowonoidy, przedawkowanie może prowadzić do zatrucia.. Surowcem jest ziele. Glikozydy działajš słabo uspokajajšco i moczopędnie, zwiększajš się skurczu mięœnia sercowego i zwalniajš częstotliwoœć jego skurczów )

Trujšca jest czerwona jagoda

 

 

 

Pokrzyk wilcza jagoda (Atropa belladonna )
WYGLĽD Kwiaty zwisłe, osadzone pojedynczo w kštach liœci. Jagoda podobna do wiœni. Kolor kwiatów fioletowy
SIEDLISKO Widne lasy liœciaste, zaroœla, brzegi lasów. Częsta w niższych położeniach Karpat i Sudetów
INNE WŁAŒCIWOŒCI

Silnie trujšca, zawiera atropinę. Używana jako narkotyk.

Szczególnie silnie trujšce sš owoce. Dawkš œmiertelnš dla dorosłego człowieka jest 12-15 g suchej masy liœci roœliny.

Roœlina lecznicza. Produkowane z pokrzyku preparaty zmniejszajš napięcie mięœni gładkich, działajš hamujšco na układ nerwowy przywspółczulny, rozszerzajš Ÿrenicę oka, zmniejszajš wydzielanie wszystkich gruczołów. Znajdujš zastosowanie w okulistyce podczas badania oka (atropina),   a także do leczenia kaszlu, kolki nerkowej i żółciowej, astmy i schorzeń żołšdkowo-jelitowych

 

 

Pierwiosnka lekarska (Primula veris )
WYGLĽD Baldach. Kwiat złocistożółty z pomarańczowymi plamami. Górna częœć korony dzwonkowata. Kolor kwiatów złocistożółty
SIEDLISKO Suche lasy liœciaste i mieszane, zaroœla, wzgórza, łški górskie. Częsta
INNE WŁAŒCIWOŒCI

Roœlina ozdobna (często uprawiana w ogródkach) i lecznicza (cała roœlina)

Wierzono, że wpleciony we włosy lub przypięty do sukni działa magicznie na mężczyzn – otwierajš zatwardziałe serca, budzš ciepłe uczucia dla osoby, która go nosi. Stšd zapewne wzięła się ich ludowa nazwa – kluczyki

 

 

Ziemowit jesienny (Colchicum autumnale )

WYGLĽD

Kwiaty o długiej, białej rurce, osadzone pojedynczo, 6 pręcików, 3 szyjki. Zalšżnia ziemowita znajduje się w głębi długiej rurki kwiatowej, pod ziemiš, gdzie pozostaje do wiosny. Kolor kwiatów jasnofioletowy

SIEDLISKO

Wilgotne łški w południowej Polsce. Doœć częsta

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Ma działanie trujšce i lecznicze. Zawarta w nim kolchicyna hamuje rozwój komórek rakowych. Trujšca dla ludzi, bydła i koni, zwierzęta instynktownie wyczuwajš, że jest trujšca i jš omijajš, zarówno œwieżš jak i suszonš w sianie. Nie szkodzi owcom i kozom, ale ich mleko, po takiej diecie nie nadaje się do spożycia, stajšc się trujšce.

 

Barwinek pospolity (Vinca minor L.)

WYGLĽD

Zimozielona, drobna krzewinka. Kwiatyniebieskie lub jasnofioletowe, obupłciowe,    o œrednicy około 2,5 cm, wyrastajšce pojedynczo w pachwinach liœci. Kielich kwiatowy  znacznie krótszy od korony. Korona o rurce lejkowatej i płasko rozpostartych płatkach. Pięć pręcików przyroœniętych  do rurki korony, słupek na szczycie zgrubiały, przy nasadzie zalšżni dwa żółte miodniki. Kwitnie od marca do maja. Owoce dwa cylindryczne mieszki. Łodygi pokładajšce się i zakorzeniajšce, kwiatonoœne wyprostowane. Liœcie naprzeciwlegle całobrzegie, ciemnozielone i błyszczšce, do 5 cm długoœci, krótkoogonkowe.

SIEDLISKO

Lasy, zaroœla. Doskonale znosi zacienienie.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Roœlina uprawna: pospolity w uprawie. Używana jako roœlina okrywowa na kobierce, obwódki, często sadzona na cmentarzach. Ma bardzo małe wymagania zarówno co do gleby jak i oœwietlenia. Obok bluszczu i najlepiej znosi zacienienie. Roœlina lecznicza: działanie: obniża ciœnienie krwi (hypotonicum), stosuje się go w przypadkach krwawień, stanów zapalnych błon œluzowych oraz w leczeniu egzem. Zbiór: od maja do sierpnia. Zebrany surowiec suszy się naturalnie, w miejscu przewiewnym i suchym . Roœlina trujšca

Marzanka wonna 

(Galium odoratum)

WYGLĽD

Ma kanciastš łodygę, bardzo ładnie regularnie ulistnionš. Liœcie lancetowate sš ustawione okółkowo.Kwiatki białe i drobne zebrane w szczytowy kwiatostan wydzielajš charakterystyczny zapach.

SIEDLISKO

Roœnie najlepiej w lasach bukowych i tworzy często duże łany.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Wieloletnia roœlina zielna. Dorasta do 60cm wysokoœci . Jest roœlinš leczniczš i przyprawowš. Zawiera glikozyd , który w czasie rozkładu lub suszenia uwalnia kumarynę, stšd jej silny i specyficzny aromat. Używana jest do aromatyzowania deserów, win majowych, herbaty. Wykorzystywana jest przemyœle perfumeryjnym.

 

 

B. ZUPEŁNĽ

Bluszcz zwyczajny ( Hedera helix  )

WYGLĽD

Kwiaty w półkolistych baldachach, drobne, kuliste. Kolor kwiatów zielony

SIEDLISKO

Lasy, mury

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Krzew pełzajšcy przy ziemi lub pnšcy się po drzewach, murach, za pomocš czepnych, krótkich, licznych korzonków przybyszowych.

Karierę zrobił natomiast bluszcz jako roœlina dywanowa i pokrywowa - na murach, œcianach budynków, w parkach i na cmentarzach. Jego pędy płonne sš wybitnie cienioznoœne, kwitnšce wymagajš dużo więcej œwiatła. Lubi wilgotne, próchniczne gleby.

 

 

Orlik pospolity (Aquilegia vulgaris )

WYGLĽD

Okwiat składa się z 5 działek bezostrogowych i 5 działek opatrzonych ostrogami. Z centrum okwiatu wystajš żółte pręciki. Kolor kwiatów fioletowo - niebieski

SIEDLISKO

Widne lasy liœciaste, zaroœla, hale. Doœć częsta

INNE WŁAŒCIWOŒCI

.Łodyga wzniesiona, ku górze gałęzista  Jest roœlinš o właœciwoœciach zarówno trujšcych (zawiera trójšcy glikozyd cyjanogenny.), jak i leczniczych.

 

 

Œnieżyczka przebiœnieg (Galanthus nivalis )

WYGLĽD

Jeden, zwisajšcy kwiat na łodydze. 3 płatki zewnętrzne duże, 3 wewnętrzne małe, zielonkawe. Kolor kwiatów biały.

SIEDLISKO

Lasy liœciaste, zaroœla, łški. Bardzo rzadka, tylko w Karpatach.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

2 liœcie odziomkowe, wšskie, mięsiste, z sinym nalotem.

Należy do pierwszych zwiastunów wiosny

 

 

 

 

 

Storczyk kukawka (Orchis militaris )

WYGLĽD

Warżka dłuższa niż szeroka, z ostrogš cylindrycznš, skierowanš w dół. Wszystkie pozostałe płatki stulone w hełm. Kłos gęsty, wielokwiatowy. Kwiaty drobno czerwono nakrapiane. Kolor kwiatów purpurowy

SIEDLISKO

 Łški, murawy, polany, skraje lasów. Doœć rzadka.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Łodyga prosta, bruzdowana ; liœcie podłużnie eliptyczne, dolne kapturowato zakończone.

 

 

 

Podkolan biały (Plantathera bifolia )

WYGLĽD

Na szczycie łodygi znajduje się cylindryczny, luŸny kwiatostan długoœci 5-10 cm. Trzy zewnętrzna działki okwiatu odstajš, wewnętrzne zaœ tworzš hełm. Warżka niepodzielona, równowšska, o wiele dłuższa niż szeroka. Ostroga 2 razy dłuższa od zalšżni. Kolor kwiatów biały

SIEDLISKO

 Widne lasy, zaroœla murawy. Doœć rzadka.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Łodyga Łodyga poroœnięta jest niezwykle małymi, lancetowatymi przysadkami; liœcie U nasady łodygi rozwijajš się przeważnie 2 lub 3 jajowate liœcie odziomkowe

Zapylenia dokonujš ćmy, zwabione zapachem kwiatów. Jest gatunkiem œwiatłolubnym.

 

 

 

Paprotka zwyczajna 

(Polypodium vulgare)

WYGLĽD

Liœcie  pojedyńczopierzaste, zimotrwałe, wyrastajšce z kłšcza w dwóch szeregach na długim ogonku liœciowym. Majš długoœć przeważnie 10-30 cm (wyjštkowo do 60).      Sš doœć duże, okršgłe i bez zawijki, rdzawożółego koloru. Pierœcień zarodni z 10-20 zgrubiałymi komórkami. Zarodnikuje od lipca do wrzeœnia. Duże kupki zarodni przeœwitujš przez liœcie. Częœć podziemna  posiada jasnobrunatne, czołgajšce się kłšcze. Kłšcze ma słodkawy smak.

SIEDLISKO

 Œwietliste lasy, skalne szczeliny, północne zbocza.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Roœlina wieloletnia osišgajšca wysokoœć do 60 cm.  W medycynie ludowej stosowano dawniej kłšcze paprotki do leczenia gruŸlicy

 

 

Listera jajowata  (Listera ovatab)

WYGLĽD

Kwiaty wargowate koloru zielonego, łodyga prosta,  dwa duże liœcie łodygowate. Grono wielokwiatowe

SIEDLISKO

 Wilgotne lasy liœciaste, a w górach iglaste, zaroœla. Doœć częsta.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Wysokoœć 20 – 100 cm, okres kwitnienia VI - IX

 

Miodownik melisowaty  

( Melittis melissophyllum )

 

WYGLĽD

Kwiaty wargowe, duże, białe, białoróżowe, różowe lub pstrokate, zebrane po kilka w kštach górnych liœci, silnie pachnšce cytrynowo. Łodyga wzniesiona, czterokanciasta, nierozgałęziona, ulistniona. Liœcie naprzeciwlegle, jajowate, zaostrzone, brzegiem karbowane. Ziele ma zapach marzanki wonnej.

SIEDLISKO

 Rozproszony na niżu i w niższych położeniach górskich, rzadki. Roœnie w widnych lasach liœciastych, zaroœlach.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Gatunek roœliny wieloletniej z rodziny jasnotowatych. Roœlina zielna, dorasta do 30–50 (70) cm wysokoœci, owłosiona, silnie aromatyczna. Kwitnie od maja do lipca.

 

Œnieżyca wiosenna  ( Leucojum vernum)

WYGLĽD

Kwiaty złożone (6 płatków) o barwie białej; łodyga prosta kanciasta; liœcie wšskie, nieco mięsiste, bez nalotu,              dł. 20 – 30cm. Na łodydze 1-2 dzwonkowate, zwisajšce swobodnie kwiaty, długoœci do 25mm.

SIEDLISKO

 Wilgotne lasy, zaroœla, łški. Bardzo rzadka.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

10 - 30 cm. Okres kwitnienia III – IV. Cała roœlina jest trujšca.

 

 

 

Sasanka łškowa (Pulsatilla pratensis

WYGLĽD

Kwiaty dzwonkowate, pojedyncze o długoœci 3-5 cm, zwieszone. Okwiat złożony z 6 działek o szarofioletowym kolorze. Wewnštrz niego liczne słupki i pręciki. Kwitnie od marca do kwietnia. Młode pšczki sš okryte długimi, białymi włosami. Roœlina nie wytwarza nektaru, ale jest chętnie odwiedzana przez owady dokunujšce zapylenia krzyżowego, gdyż wytwarza bardzo dużo pyłku. Łodyga silnie owłosiona długimi, białymi włoskami.W czasie dojrzewania owoców wydłuża się do 35cm. Liœcie sš pierzastosieczne, złożone z długich, wšskich odcinków Nasiona rozsiewane sš  przez wiatr. W czasie dojrzewania liczne niełupki tworzš charakterystyczny owocostan - puszystš kulkę.

SIEDLISKO

 Œwietliste, suche zbocza, słoneczne obrzeża lasów i zaroœli. Hemikryptofit

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Sasanki to roœliny lecznicze i trujšce, bywajš także uprawiane jako ozdobne w ogrodach. Ciekawostkš jest,że w kilku europejskich językach noszš one nazwę "kwiatów wielkanocnych" (bo zakwitajš na Wielkanoc), a ich kwiaty zawierajš zielony (!) barwnik używany dawniej - gdy roœliny te były pospolitsze - do barwienia pisanek

 

Kukułka bzowa in. Storczyk bzowy

      (Dactylorhiza sambucina)

WYGLĽD

Kwiat œredniej wielkoœci, żółte i różowe kwiaty, działki okwiatu zaostrzone, trzy większe wyprostowane lub odgięte, dwa wewnętrzne mniejsze nachylone ku sobie. Liœcie podłużne lancetowate od 4 do 6 sztuk o długoœci od 4 do 10 cm i szerokoœci od 1,5 do 3 cm. Lodyga pusta, mocna, zielona, ulistniona, wysokoœć do 25 cm.

SIEDLISKO

 Roœnie na pojedynczych stanowiskach w widnych lasach, na zboczach poroœniętych zaroœlami, na naturalnych łškach górskich regla dolnego, na pastwiskach.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Roœlina wieloletnia, wyrasta z podziemnej, podłużnej bulwy,należy do rodziny storczykowatych, roœnie do około     1 115 m.n.p.m., lecz jest rzadko spotykany. Lubi gleby wilgotne, bardzo słabo nawożone. Mrozoodporna, bez okrywy œnieżnej znosi dobrze niskie temperatury.

UWAGA: Największym zagrożeniem dla kukułki bzowej jest nawożenie łšk, zarastanie stanowisk w wyniku braku wypasu i koszenia. W pewnym stopniu roœlinie zagrażajš również ludzie, niszczšcy roœliny wzdłuż szlaków turystycznych (zadeptywanie, zrywanie).

 

 

Storczyk męski in. Storczyk samczy

            (Orchis mascula)

 

WYGLĽD

Kwiat œredniej wielkoœci, różowy do ciemnofioletowego, działki okwiatu zaostrzone, trzy większe wyprostowane lub odgięte, dwa wewnętrzne mniejsze, nachylone ku sobie, czasami białe. Kwitnie od kwietnia do lipca. Łodyga smukła, zielona, roœnie do wysokoœci 20 – 60 cm . Liœcie Dolne podłużnie lancetowate od 3 do 5 sztuk o długoœci 7-25 cm i szerokoœci 1,5-3,5 cm . Owoce do 2 cm długoœci. Korzeń w postaci bulwy do 2,5 cm .

SIEDLISKO

W Polsce w przeważajšcej częœci występuje na południu kraju. Roœnie na poroœniętych zaroœlami zboczach , naturalnych łškach górskich regla dolnego, na pastwiskach oraz w œwietlistych lasach liœciastych. Lubi gleby wilgotne bogate w węglan wapnia, słabo nawożone.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Nazwę swš storczyk męski zawdzięcza budowie bulwy korzeniowej, która przypomina jšdra samcze Głównym zagrożeniem dla storczyka męskiego jest osuszanie jego stanowisk, a także zrywanie roœlin oraz nawożenia i częste koszenie łšk, na których roœnie.

 

 

Kukułka szerokolistna in. Storczyk szerokolistny (Dactylorhiza majalis)

 

WYGLĽD

Kwiaty fioletowopurpurowe, zebrane w grono na końcu łodygi. Pod kwiatami zielone lub czerwonawe przysadki. Zewnętrzne boczne listki okwiatu wšskie i wzniesione. Łodyga Prosta, pusta w œrodku. Częœć odziomkowa pokryta skórzastymi łuskami. Liœcie zwykle od 4-8 liœci na łodydze, najwyższe z nich sięgajš do kwiatostanu.

SIEDLISKO

Występuje od niżu po położenia górskie. W Polsce roœlina pospolita (ostatnio coraz rzadsza). U nas w okolicach Jarnołtówka i Pokrzywnej.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Bylina osišgajaca 50 cm wysokoœci. Roœlina kwitnie od maja do czerwca. Powstanie nasion możliwe jest wyłšcznie w wyniku zapylenia krzyżowego, samozapylenie jest niemożliwe.

 

 

        Kruszczyk szerokolistny

         (Epipactis helleborine)

 

WYGLĽD

Kwiaty zebrane w gęste grono z drobnymi przysadkami na górnej częœci bezlistnej łodygi. Okwiat z zewnštrz zielonkawy, wewnštrz w różnych odcieniach czerwieni. Łodyga wzniesiona, pojedyncza i nierozgałęziajšca się, o wys. najczęœciej 35-80 cm, rzadko od 20-100 cm . Cała łodyga, lub przynajmniej w nasadzie, czerwonawa. Częœć kwiatowa łodygi omszona. Liœcie o kształcie jajowato-eliptycznym do okršgłego, ostre lub krótko zaostrzone, na brzegu owłosione, o dł. 5-17 cm i szer. 3-10 cm . Liczne liœcie wyrastajš spiralnie na łodydze.

SIEDLISKO

W Polsce roœlina doœć pospolita, wymagania : lasy, obrzeża lasów, zaroœla, suche murawy.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Gatunek roœliny wieloletniej należšcy do rodziny storczykowatych. Roœlina miododajna i owadopylna. Kwitnie od czerwca do wrzeœnia.

CIEKAWOSTKA: nektar zawiera pewne zwišzki chemiczne o narkotycznym działaniu na owady. Powodujš one zwolnienie ich ruchów, tak że owady przez dłuższy czas przebywajš na kwiatach kruszczyka, mimo że sš one dla nich mało atrakcyjne. Zwiększa to szanse na zapylenie kwiatów. Dla owadów jest to oczywiœcie mniej korzystne, gdyż nazbierajš mniej nektaru, a ponadto łatwiej ulegajš drapieżnikom z powodu spowolnionych reakcji.

 

 

       

  Goryczka wšskolistna

  (Gentiana pneumonanthe)

 

WYGLĽD

Kwiaty intensywnie niebiesko-fioletowe, duże (do 5,5 cm), korona zroœnięta z 5 płatków, pojedyncze lub skupione po kilka w kštach wyższych liœci. Korona kwiatu szerokodzwonkowata. Łodyga Cienka i naga, dochodzi do 60 cm wysokoœci. Kłšcze Grube, mocne, pokryte łuskowatymi liœćmi. Liœcie dolne łuskowate, górne równowšskie, siedzšce, parami zroœnięte u nasady. Ustawione na łodydze skrętolegle, brzegi majš często podwinięte. Posiadajš 1 wyraŸny nerw (rzadko 3 lub 5).

SIEDLISKO

Torfowiska. wilgotne łški i rzadkie zaroœla.

INNE WŁAŒCIWOŒCI

Kwitnie od czerwca do wrzeœnia. Roœlina trujšca.