Zdarza się, że w obrębie miast występują szczególne wyspy bioróżnorodności lub bardzo cenne siedliska gatunków rzadkich i chronionych. Rawicz może poszczycić się takim siedliskiem, a mianowicie w dębach na terenie byłego cmentarza ewangelickiego występują koziorogi dębosze Cerambyx cerdo. Jest to nasz krajowy największy przedstawiciel chrząszczy z rodziny kózkowatych (długość ciała ok. 5,5 cm, czułki samca są dłuższe od ciała), zaklasyfikowany jako gatunek zagrożony wymarciem.
Jego ochrona niekiedy budzi kontrowersje – może przyczyniać się do osłabiania i zamierania dębów, w drewnie których żerują jego larwy. Cykl rozwojowy trwa nawet 5 lat (uszanujmy je!) i do jego przebiegu potrzebne są okazałe drzewa, które znikają z krajobrazu. O ile dęby możemy zawsze dosadzić i po latach osiągną pokaźne wymiary, to niezapewnienie ochrony koziorogom doprowadzi do ich zagłady. Jest to zatem wielka rola lokalnej społeczności w pomocy temu fantastycznemu owadowi.
Dlatego apelujemy, aby spoglądać na chodnik i ulicę, a być może uda się uniknąć rozdeptania lub nawet rozjechania koziorogów. To naprawdę duży owad, łatwo dostrzegalny. W ubiegłym roku @Zespół Szkół Przyrodniczo-Technicznych w Bojanowie rozpoczął z Urzędem Gminy w Rawiczu monitoring rawickiej populacji kozioroga dębosza. W ubiegłym roku wiele tych chrząszczy niestety straciło życie, ale może dzięki wspólnym wysiłkom uda się w tym roku pomóc im?
dr Sebastian Pilichowski, dr Zbigniew Zawada