Topinambur – nazywany również słonecznikiem bulwiastym, karczochem jerozolimskim, czy też gruszką ziemną, to wciąż rzadko spotykane warzywo na naszym stole. Przez niektórych uznawany za dietetycznego ziemniaka, cieszy się dużym uznaniem szczególnie przez osoby cierpiące na cukrzycę.
Topinambur (Helianthus tuberosus L.) to roślina należąca do rodziny astrowatych (Asteraceae). Pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie był uprawiany i spożywany przez Indian. Topinambur trafił do Europy w XVII wieku, zaś do Polski w XVIII. Jest to roślina tak łatwa w uprawie, że często dochodzi do tzw. „ucieczek” z pól uprawnych. W wyniku tego topinambur jest obecnie szeroko rozpowszechniony niemal w całej Europie, gdzie uznawany jest za gatunek inwazyjny.
W związku z powyższym nie należy go uprawiać na obszarach chronionych, w pobliżu wód, lasów oraz w miejscach przyrodniczo cennych. W ogrodzie warto jest oddzielić grządkę z topinamburem od reszty ogrodu i systematycznie „utrzymywać go w ryzach”, ponieważ jest bardzo ekspansywny.
Jak na warzywo przystało, topinambur posiada znaczne ilości węglowodanów i białka. Jest bogatym źródłem potasu, ale bulwy zawierają również wapń, żelazo, magnez, fosfor, sód, cynk, miedź, mangan oraz selen. Wśród witamin znaleźć w topinamburze możemy witaminę C, niacynę, B-karoten oraz witaminę E. Właściwości prozdrowotne topinamburu jednak głównie przypisuje się dużej zawartości inuliny (aż 16 g/100 g produktu).
Inulina jest naturalnie występującym cukrem. Co ciekawe, nie jest ona tak łatwo trawiona jak zwykły cukier czy skrobia. Zaliczana jest do grupy substancji o właściwościach błonnika, dzięki czemu nie powoduje gwałtownego wzrostu poziomu cukru we krwi. Stanowi ona prebiotyk, dzięki czemu wpływa pozytywnie na rozwój mikroflory jelitowej. Produkty z inuliną poleca się spożywać osobom z wysokim poziomem cholesterolu oraz diabetykom. Inulinę cechują również: niska kaloryczność, właściwości żelujące, zagęszczające oraz stabilizujące.
Ze względu na swoje właściwości żywieniowe i smakowe, topinambur może z powodzeniem być składnikiem większości dań głównych, gdzie będzie zastępował ziemniaki. Bulwy można zarówno gotować, jak i dusić. Dobrze się sprawdzają również jako dodatek do zup, sałatek oraz innych potraw. W odróżnieniu od ziemniaków topinambur można spożywać również na surowo. Jest chrupiący, soczysty i w smaku przypomina słodkawą rzodkiewkę z orzechowym posmakiem.
Topinambur nie należy do roślin trudnych w uprawie. Jest rośliną wieloletnią o niskich wymaganiach siedliskowych. Pod jego uprawę nada się większość gleb, a na jednym stanowisku bez problemu możemy go uprawiać nawet przez 15-20 lat. Dobrze sobie radzi zarówno z suszami jak i zimowymi mrozami. W warunkach Polski rzadko kiedy jest atakowany przez choroby i szkodniki. Sporadycznie może pojawić się zgnilizna twardzikowa lub szara pleśń – wówczas możemy zastosować środek Scorpion 325 SC. Stosowanie nawozów typu Hortifoska zapewni nam większe plony oraz zapobiegnie wyjaławianiu gleby. Przy sadzeniu powinniśmy wziąć pod uwagę, że rośliny osiągają pokaźne rozmiary, nawet 2-4 metry wysokości. Prawidłowa rozstawa to około 50-60 cm x 70-100 cm. Bulwy powinno się sadzić jesienią lub wiosną na głębokość 7-15 cm.
Masz jakieś pytania lub uwagi do artykułu? Napisz do nas na naszym fanpage na facebooku.
Ważne!
Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zapoznaj się z zagrożeniami i postępuj zgodnie ze środkami ostrożności wymienionymi na etykiecie.
AGRECOL © 2021 Wszystkie prawa zastrzeżone.
