Rododendrony i azalie. Co robić, by pięknie kwitły?

Rododendrony i azalie są najefektowniejsze wiosną i wczesnym latem, gdy całe pokrywają się kwiatami. Obydwa krzewy naturalnie rosną na terenach zalesionych i odtworzenie im podobnych warunków w ogrodzie lub tarasie czy balkonie pozytywnie wpłynie na ich zdrowie, a tym samym wygląd. Podczas gdy rododendrony są średniej wielkości krzewami zimozielonymi, azalie mogą być zimozielone albo mogą zrzucać liście na zimę. Kwiaty azalii są zwykle mniejsze, ale za to ich paleta kolorystyczna jest bogatsza, a niektóre z nich dodatkowo pięknie pachną. Dzisiaj omówimy optymalne warunki uprawy dla rododendronów i azalii, podpowiemy, jak je pielęgnować, przycinać i jak walczyć ze szkodnikami obgryzającymi liście rododendronów.

Wybór miejsca

Większość rododendronów i azalii najlepiej rośnie w miejscu lekko zacienionym, osłoniętym od wiatru. Należy jednak unikać sadzenia ich w pełnym cieniu, pod drzewami. Rododendrony źle znoszą też poranne promienie słoneczne. Są jednak gatunki miniaturowe, które dobrze rosną w pełnym słońcu, jeśli zapewnimy im stale wilgotne podłoże. Jeśli chodzi o glebę, to należy im zapewnić ziemię kwaśną, wilgotną, ale jednocześnie dobrze przepuszczalną oraz regularnie dostarczać nawozów.

 

 

Sadzenie w gruncie

Rododendrony i azalie najlepiej sadzić jesienią lub kwietniu/maju. Jak wspomniano wyżej, rośliny te wymagają żyznej ziemi. Dlatego przed posadzeniem najlepiej wymieszać glebę z obornikiem. Do tego, aby ją zakwasić, dobrze jest dodać przekompostowaną korę z drzew iglastych, przekompostowane igły sosnowe lub świerkowe lub domowy nawóz z liści. Angielski RHS (Royal Horticultural Society - Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze) zaleca płytkie sadzenie rododendronów - korzenie powinny być tylko lekko przykryte. Po posadzeniu dobrze jest przysypać podłoże wokół krzewu korą z drzew iglastych. Poza zwiększeniem kwasowości gleby, mulczowanie - czyli pokrywanie powierzchni ziemi materiałami organicznymi - zimą ochroni nasze rododendrony i azalie od mrozu, a wiosną i latem ogranicza parowanie wody z gleby i utrudnia życie chwastom, którym niełatwo się przebić przez grubą warstwę okrywy ochronnej. Mulczowanie należy powtarzać co wiosnę.

 

Uprawa w donicach

Nie rezygnuj z uprawy rododendronów, jeśli ziemia w Twoim ogrodzie lub na działce jest alkaliczna (co można sprawdzić zestawem do badania kwasowości gleby). W takiej sytuacji dobrym rozwiązaniem jest sadzenie rododendronów i azalii w dużych donicach i pojemnikach. Do sadzenia użyj kwaśnej ziemi. Pamiętaj jednak, że ziemia taka ma tendencję do zbijania się, czego nie tolerują lubiące przepuszczaną glebę rododendrony i azalie. W takiej sytuacji RHS zaleca przesadzanie tych krzewów co drugi rok do świeżego podłoża. Najlepiej to zrobić wczesną wiosną, gdy tylko zauważysz, że roślina zaczyna wypuszczać nowe pędy. Można użyć tej samej donicy lub pojemnika. W takiej sytuacji trzeba przyciąć około 1/3 korzeni, żeby zrobić miejsce dla nowego podłoża. W lata, w których nie przesadzasz, możesz usunąć około 5-centymtetrową zewnętrzną warstwę ziemi i zastąpić ją świeżym, kwaśnym kompostem.

 

Podlewanie

Rododendrony pochodzą z terenów, gdzie dużo i często pada. Dlatego trzeba zadbać o to, by ich podłoże było stale wilgotne. Uwaga na wodę z kranu, szczególnie jeśli jest twarda, gdyż zawiera ona dużo wapnia odkwaszającego podłoże. Najlepiej do podlewania używać deszczówki. Jeśli nie jest to możliwe, latem dodawaj do podlewania nawozu do rododendronów i azalii.

 

Przycinanie

Rododendrony i azalie najlepiej rosną bez przycinania. Wyjątkiem są oczywiście uszkodzone lub uschnięte gałęzie. No i w przycinanie nie włączamy ogławiania, czyli usuwania przekwitniętych kwiatów. To należy robić stale, gdyż prowokuje to roślinę do wytwarzania nowych kwiatów, co przedłuża jej okres kwitnienia. Jeśli jednak konieczne są pewne korekty kształtów, to przycinanie najlepiej przeprowadzać po zakończeniu kwitnienia. 

Choroby i szkodniki 

Poniżej przedstawimy najczęstsze choroby i szkodniki zagrażające rododendronom i azaliom oraz sposoby na walkę z nimi.

 

Brak kwiatów i opadanie pąków

Pąki kwiatów rododendronów zaczynają się zawiązywać późnym latem. Jeśli roślina nie dostanie w tym czasie wystarczającej ilości wody, to zawiązywanie pąków może zostać zaburzone i wskutek tego mogą się one wcale nie wytworzyć lub wytworzyć tylko częściowo, a następnie na wiosnę mogą po prostu usychać i opadać przed otwarciem. Aby temu zapobiec, należy wykonywać opisane wyżej mulczowanie (na grubośc około 8 cm) i regularnie podlewać rośliny przez całe lato.

 

Opadanie liści

Opadanie liści może nastąpić po przesuszeniu rośliny i zazwyczaj jest poprzedzone ich więdnięciem i zwijaniem. Najpierw zrzucane są najstarsze liście, na spodzie rośliny. Pozostałe liście mogą brązowieć na czubkach lub na bokach. Podobne objawy mogą wystąpić u rośliny, która jest dobrze podlewana, ale jej podłoże jest słabo przepuszczalne i tworzą się zastoje wody. Nie należy się jednak niepokoić, jeśli wiosną lub latem opadnie mała część najstarszych liści - to naturalny proces.

 

Więdnięcie liści

Więdniecie liści rododendronów następuje zazwyczaj po przemarznięciu, ale jest to zazwyczaj proces odwracalny. Na zimę rododendrony i azalie warto zabezpieczyć, okrywając je na przykład agrowłókniną.

 

Żółknięcie liści

Żółknięcie jest zwykle spowodowane niedoborem minerałów wynikającym ze zbyt alkalicznego podłoża. Przypominamy, że rododendrony i azalie należy sadzić w kwaśnej ziemi.

 

Opuchlaki

Opuchlaki są szkodliwe szczególnie dla roślin posadzonych w donicach lub pojemnikach, co nie znaczy, że nie mogą uszkodzić liści krzewów rosnących w gruncie. Dorosłe osobniki podgryzają liście, a larwy żywią się korzeniami. Dla rododendronów najgroźniejsze są dorosłe owady, które wygryzają charakterystyczne dziury na bokach ich liści. Istnieje kilka sposobów ich zwalczania. Można zacząć od najprostszego czyli ręcznego zbierania chrząszczy, oświetlając krzew latarką w wiosenne i letnie wieczory. Można też rozłożyć gazetę lub jakiś inny materiał pod rośliną i delikatnie nią potrząsnąć - chrząszcze powinny opaść i wtedy należy je zebrać. Zawsze warto zadbać o obecność ptaków i żab i jeży w ogrodzie, gdyż to są naturalni wrogowie opuchlaków. Pędraki opuchlaków można zwalczać biologicznym środkiem P-Drakol zawierającym bakterie niekorzystne dla larw opuchlaków, a bezpieczne dla ludzi i zwierząt.

Dodaj komentarz

Pola oznaczone (*) są wymagane Twoje dane będziemy przetwarzać zgodnie z naszą Polityką prywatności.