łasica, łasica łaska, łaska, Mustela nivalis,
ssak drapieżny z rodziny łasicowatych;
łasica
Encyklopedia PWN
występuje w Europie, północnej i środkowej Azji, w Afryce na północ od Sahary i w Ameryce Północnej, także w Nowej Zelandii (wprowadzona ok. 1880); w Polsce w całym kraju; długość ciała do 26 cm, ogona do 9 cm, samce większe od samic; futro latem rudawe, na brzuchu białe, zimą jaśniejsze (do białego); poluje na drobne zwierzęta, głównie na myszy, które łowi w norach; zjada także jaja ptaków; gniazdo w norach; mioty w różnych porach roku, po 1–15 młodych; cenne futro; skraje lasów, łąki i pola Europy, północnej Afryki, północnej Azji i Ameryki Północnej; w Polsce nieliczna, chroniona.