Pieridae – Bielinkowate
Wierzch skrzydeł samicy zielonkawobiały, u samca cytrynowożółty. Czarne lub brunatne obwiedzenie przednich krawędzi skrzydeł wyraźnie zaznaczone także w dolnej części skrzydeł. Spód skrzydeł u obu płci żółty, często z zielonkawym przyprószeniem – zwłaszcza w części nasadowej. Na każdym skrzydle jaśniejsza od tła, pojedyncza plamka (plamka podwójna jeśli występuje – to jest bardzo drobna i słabo zaznaczona); plamka na przednim skrzydle z kontrastowo ciemną otoczką. Brzegi skrzydeł z karminowym podkreśleniem.
- Status. Gatunek bardzo rzadki i wymierający ze względu na degradację siedlisk. Nieliczne izolowane populacje występują w południowej i wschodniej części kraju. Nieco liczniejszy, choć również zmniejszający liczebność w Puszczy Solskiej, Augustowskiej i na Podhalu EN EN Arek Gawroński
- Siedlisko. Torfowiska wysokie oraz pobliskie wilgotne, ukwiecone łąki; także bory bagienne
- Wymiary. Rs 42-56 mm
- Okres lotu. Czerwiec – lipiec/sierpień
- Lokalizacja. Finlandia, Polska – podkarpackie
- Pokarm. Nektar. Gąsienice żerują wyłącznie w dzień na borówkach bagiennej i czarnej
- Podobne. U pozostałych krajowych szlaczkoni plamka na spodzie tylnego skrzydła jest podwójna
- Uwagi. Autorzy obserwacji i identyfikacji – Jarosław Bury Pentti Ketola
- C.palaeno na Lepiforum
- Więcej o gatunku
Łódź 26.06.2021