Opis

Warszawa w Kolorze – Siemaszko – Ulica Francuska lata 60-te- kolor UHD 4K Plakat

Bardzo oryginalny plakat którego nigdzie indziej nie znajdziesz, ręcznie malowany i koloryzowany.

Oczywiście wydrukowany plakat nie będzie zawierać żadnych logotypów, oznaczeń, ani podpisu autora.

Zbyszko Siemaszko lata 60te (NAC)

Plakat z oryginalną filmową koloryzacją i remasteringiem do 8k na potrzeby Wystawy kolorowych zdjęć Siemaszki na starym Mieście

Autorem koloryzacji retuszu i remasteringu cyfrowego do 8k jest Bogdan Markowicz

Historia

Zabudowa ulicy rozpoczęła się w latach 30. XX wieku, czemu sprzyjało zawarte 14 października 1931 porozumienie lokalnych właścicieli gruntów z władzami miasta. Ważnym bodźcem dla jej rozwoju były także prowadzone wówczas prace Spółki Wodnej Obwodu Wawerskiego, która doprowadziła do powstania sieci kanałów. Od 1935 ulicą jeździł autobus linii S, kończący swą trasę na rondzie Waszyngtona. W roku 1938 ulica miała już wyasfaltowaną jezdnię oraz chodniki (asfalt położono w roku 1937 i tym samym Francuska stała się trzecią wyasfaltowaną ulicą Saskiej Kępy). W latach 1937-1938 wzdłuż ulicy zasiano i obsiano pasy zieleni.

Na osi ulicy Francuskiej planowano budowę kościoła, jednak ostatecznie wybór padł na inną lokalizację^[7]. Stopniowo pojawiały się natomiast kolejne domy, co szybko zaczęło wyróżniać ulicę na tle reszty dzielnicy, o czym wspominał m.in. Bronisław Kopczyński, pisząc:

Szybkie tempo budowy oraz późne wdrożenie planów regulacyjnych poskutkowały zabudową o charakterze niejednolitym. Efekt ten spotykał się ze sprzecznymi opiniami. Tak np. Adam Wolmar pisał w 1935 o ul. Francuskiej:

Z kolei Marek Leykam wygląd ulicy krytykował:

Podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku na rogu ul. Francuskiej i Zwycięzców znajdowała się kluczowa barykada. Po stronie polskiej walczyli tu żołnierze 21 Pułku Piechoty “Dzieci Warszawy”, 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich oraz 336 Pułku Piechoty, którym przyszło zmierzyć się z niemieckim 44 Pułkiem Piechoty z Prus Wschodnich, którego przyjście poprzedziły naloty Luftwaffe. Siedmiu obrońców jeszcze 27 września 1939 zostało wyróżnionych Srebrnymi Krzyżami Orderu Virtuti Militari.

W 1942 w jednym z mieszkań przy ulicy Francuskiej Anna Jachnina napisała słowa piosenki Siekiera, motyka.

Po zakończeniu okupacji niemieckiej Biuro Odbudowy Stolicy zdecydowało się na utrzymanie dotychczasowego charakteru ulicy, tj. jej roli komunikacyjnej, ale także handlowej. W okresie socrealizmu planowano wybudowanie monumentalnej kolumnady otaczającej południowy półokrąg ronda Waszyngtona z przerwą u wlotu ulicy Francuskiej. Projektu nie zrealizowano, a na tym miejscu powstała zabudowa mieszkalna. Po latach transformacji ulica jeszcze wyraźniej nabrała charakteru usługowo-handlowego.

Od 2006 ulica Francuska pozostaje głównym miejscem organizacji imprez w ramach święta Saskiej Kępy. W 2010 poddano ją generalnemu remontowi. Wymieniono nawierzchnię, chodniki, wytyczono miejsca parkingowe, przeniesiono część przystanków oraz wyodrębniono osobne pasy do skręcania w ulice podporządkowane. 22 grudnia 2010 zainaugurowana została przedświąteczna iluminacja. W 2011 odsłonięto tablice upamiętniające barykadę z okresu walk we wrześniu 1939.

---

Wymiary (warianty):

1 plakat w formacie A4 (210 x 297 mm).

2 plakat w formacie A3 (297 x 420 mm).

3 plakat w formacie A2 (420 x 594 mm).

4 plakat w formacie A1 (594 x 841 mm).

5 plakat w formacie A0 (1189 x 841 mm).

UWAGA

Ze względu na duży wymiar format A0 możliwy tylko i wyłącznie kurierem DPD.

---