"Chłopaki nie płaczą - chłopaki skaczą z okien"

❗ JESTEM CHORY PSYCHICZNIE ❗

Depresja to choroba psychiczna, która nieleczona jest śmiertelna. Choroba o której się zbyt głośno …milczy. 

W Polsce w 2021 roku ponad 2 razy więcej osób popełniło samobójstwo, niż zginęło w wypadkach drogowych. Dziwisz się ❓

A statystyki nie kłamią, w wypadkach drogowych śmierć poniosło 2 245 osób, natomiast aż 5 201 osób popełniło samobójstwo. 80% z tych 5201 osób to mężczyźni. 4160 imion i nazwisk. Facetów, którzy milczeli... 

Bo przecież „Chłopaki nie płaczą”. No nie. Chłopaki zaciskają zęby. Mi tak mówiła mama - „Zaciśnij zęby - jeszcze tylko przez kilka lat”. No, i teraz mam bruksizm i muszę odbudowywać sobie co jakiś czas zęby, a raz na kwartał kruszę sobie jedynki. „Zaciśnij zęby - miej bruksizm” - kliniki stomatologiczne Ci podziękują. Zaciskałem zęby i uciekałem. W pracoholizm i rozwój (o którym mówiłem na swoim TedX ).

„Dzięki” niemu mam dziś to, co mam. Prosperującą i rozwijającą się firmę i kolejne projekty biznesowe w rozwoju. Mam swoją „Siatkę bezpieczeństwa” - przyjaciół na dobre i złe czasy, dojrzałą relację z Mamą , wspaniałą Kobietę u boku  - ogólnie rzecz biorąc, cytując Peję „choć niektórzy widzą we mnie człowieka sukcesu, uosobienie marzeń... 

życie kurewskie jeszcze nie jedno ci pokaże”. 

No i pokazało. Rok 2023 dedykuję powrotowi do tego, co najcenniejsze. Do Z D R O W I A. Pamiętacie lekcję z COVID-u czy już zapomnieliście, jak to jest codziennie martwić się o życie

Ja, u progu 40-tki, podsumowałem sobie swoje dotychczasowe życie. Statystycznie jestem na półmetku - to dobry czas na podsumowania. I jestem wdzięczny, bo wiem, że mam bardzo dużo. Na wszystko zapracowałem i za wszystko zapłaciłem, albo czasem albo zdrowiem. 

I tylko jedno w moim bilansie czterdziestolecia jest na minusie. 

Zajechałem swoje ciało (każdą komórkę i wszystkie emocje). 

Dziś zapisałem na swojej skórze najważniejsze pozycje z mojego bilansu zdrowotnego. 

Te „eFki” zostaną ze mną do końca mojego życia. Bo (moim zdaniem) z życiem z depresją jest trochę jak z byciem „niepijącym alkoholikiem” - trzeba unikać tego, co nam szkodzi i czerpać więcej tego co nam służy. 

A służy na pewno tkanie sobie „Siatki bezpieczeństwa” - oswajania tej Kurwy Depresji i dawanie naszym bliskim wskazówek, aby wiedzieli jak nam pomóc i jak sobie z nią radzić. 

Każda depresja jest inna. Ja nie zrozumiem Twojej depresji. Ty nie zrozumiesz mojej depresji. Niemniej rozumiem, że ją masz. A najlepiej rozumieją to niestety Ci, którzy przeżyli ją na poziomie emocjonalnym, intelektualnym i cielesnym. 

„Everyone you know is fighting a battle you know nothing about 

- be kind”

W ten poniedziałek miałem drobne załamanie nerwowe  

Wpadłem w „pionową spiralę w dół”. Dzięki wsparciu najbliższej mi osoby, mojej wiedzy i nabytych w drodze terapii narzędziom, ten stan trwał krótko. Wtedy moje ciało niejako „upomniało się” o to, co tłumiłem pewnie ze 30 lat. 

Czułem fizyczny ból i skurcz mięśni na wspomnienia trudnych zdarzeń z mojego życia. 

Rozumiałem ten proces, ewentualnie oszukiwałem się w pozytywną stronę - że rozumiem ten proces. Pewna konkretna trauma dotarła do mnie z opóźnieniem. 

“The slow blade penetrates the shield” [Dune]

Depresja potrafi narastać niezauważalnie, 1% po 1%... 

Nie trzeba przeżyć próby samobójczej najbliższej osoby czy zdrady narzeczonej i wspólniczki i kilkorga „przyjaciół”, by nabawić się tego gówna. A ono zostaje z tobą na całe życie. W dokumentacji medycznej, w głowie i, jak widać w naszym przypadku, na skórze. 

I każdego dnia kiedy wstaję z łóżka (co bywa niesamowitym osiągnięciem gdy szoruje się twarzą po dnie) i witam z wdzięcznością nowy dzień - wygrywam. A skoro wygrywam, to mam w sobie poczucie misji pokazania innym, że można wygrywać - choćby jeszcze jeden kolejny dzień. Dzień, w którym wszystko może się odmienić. 

Możesz, na przykład, po dekadzie odnaleźć zagubioną miłość swojego życia i wywrócić wszystko do góry nogami. Dla takich dni warto przejść jeszcze jeden procent. Jeszcze jedną godzinę, jeszcze jeden dzień, jeszcze jeden tydzień czy miesiąc… 

I to nie zadzieje się spektakularnie - niemniej ma dużą szansę się zadziać. 

Przy wsparciu - o które nie wolno wstydzić się prosić - najbliższych, ale też i SPECJALISTÓW - psychiatrów i psychoteraterapeutów. Nie wierzcie w pseudokołczów z Instagrama (nawet jeśli ten post tak brzmi - tym bardziej nawet). Idźcie do psychologa albo psychiatry. Po medyczną diagnozę. Depresja i choroby psychiczne znajdują się w klasyfikacji ICD-10 tak samo, jak nowotwory, grypa, czy rozstrój żołądka. 

To się leczy. U lekarza. A do lekarza warto chodzić też profilaktycznie i się badać. 

Zapytaj dziś przyjaciela „Jak się czujesz?”. 

Gdy widzisz, że ktoś cierpi - pomóż mu na tyle, na ile to nie naruszy Twoich granic. 

A nawet nie musisz AŻ tyle - po prostu bądź miły dla nieznajomego - zacznij od tego.

Kto wie - może właśnie w ten sposób sprawisz, że ktoś wykona pierwszy krok ku światłu. Być może w ten sposób ocalisz komuś życie. 

Ja wiem, że ocaliłem w ten sposób cztery osoby. Cztery konkretne imiona i nazwiska. Trzy prywatne światy. I ta świadomość daje mi niesamowitą moc do codziennej walki z depresją.