Chrobotek leśny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chrobotek leśny
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

miseczniaki

Rząd

misecznicowce

Rodzina

chrobotkowate

Rodzaj

chrobotek

Gatunek

chrobotek leśny

Nazwa systematyczna
Cladonia arbuscula (Wallr.) Flot.
Thermen Warmbrunn: 94 (1839)
Cladonia arbuscula subsp. squarrosa

Chrobotek leśny, chrobotka leśna (Cladonia arbuscula (Wallr.) Flot.) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cladonia, Cladoniaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1829 r. Carl Friedrich Wallroth nadając mu nazwę Patellaria foliacea var. arbuscula. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1839 r. Julius von Flotow, przenosząc go do rodzaju Cladonia[1].

Gatunek ten występuje w dwóch podgatunkach[1]:

  • Cladonia arbuscula subsp. arbuscula (Wallr.) Flot. 1839. Synonimy: Cladina arbuscula (Wallr.) Burgaz,

Cladina arbuscula (Wallr.) Burgaz, subsp. arbuscula, Cladonia sylvatica var. scabrosa Leight.

  • Cladonia arbuscula subsp. squarrosa (Wallr.) Ruoss 1987. Synonim: Cladina arbuscula subsp. squarrosa (Wallr.) Burgaz

Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].

W Polsce występuje podgatunek squarrosa[2]. W polskim piśmiennictwie mykologicznym czasami wyróżnia się jeszcze podgatunek Cladonia arbuscula subsp. mitis (Sandst.) Ruoss 1987[2], jednak według Index Fungorum jest to odrębny gatunek, o polskiej nazwie chrobotek łagodny (Cladonia mitis)[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Plecha z glonami protokokkoidalnymi, zróżnicowana na plechę pierwotną i wtórną. Skorupiasta plecha pierwotna zanika bardzo wcześnie. Plecha wtórna to krzaczkowate podecja o wysokości 2–10 cm i grubości 0,7–2 mm. Podecja są puste w środku, rozgałęzione 2–4-dzielnie, a ich brunatne zakończenia są lekko zagięte w jedną stronę. W miejscu rozgałęzień występuje otworek. Kory brak, powierzchnia podecjów jest pilśniowata i ma barwę żółtozieloną lub szarozieloną. Smak gorzki. Reakcje barwne: podecja K–, Pd+ czerwony[3].

Owocniki pojawiają się bardzo rzadko na szczytach gałązek. Są to apotecja lecideowe o brązowych tarczkach i średnicy 0,5-0,8 mm. W jednym worku powstaje po 8 bezbarwnych, jednokomórkowych askospor o rozmiarach 7–13 × 2,5–5 μm. Często natomiast na szczytach gałązek występują brązowe pyknidy[3].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Ameryce Północnej, Środkowej, Południowej, Europie i Azji, znany jest także na wielu wyspach. Szczególnie częsty jest na półkuli północnej, tutaj jego północny zasięg sięga po północne wybrzeża Grenlandii i Svalbard[4]. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju[3].

Rośnie w świetlistych borach sosnowych i lasach mieszanych[3]. W Polsce podlega ochronie częściowej[5].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

W Polsce występują cztery bardzo podobne gatunki chrobotków: leśny (Cladonia arbuscula), łagodny (Cladonia mitis), reniferowy (Cladonia rangiferina) i najeżony (Cladonia portentosa). Wszystkie są pospolite i występują na podobnych siedliskach. Sytuację dodatkowo komplikuje fakt, że niektóre z nich posiadają podgatunki, a jeszcze bardziej to, że te same gatunki opisywane są pod różnymi nazwami, w zależności od przyjętej taksonomii. Chrobotka łagodnego najłatwiej rozróżnić po smaku (ma łagodny), chrobotek najeżony tworzy najczęściej 3-dzielne rozgałęzienia, chrobotek reniferowy 3-4-dzielne i jest jasnoszary[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  2. a b c d Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland.Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
  3. a b c d e f Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  4. Discover Life Maps. [dostęp 2014-04-18].
  5. Dz.U. z 2014 r. poz. 1408 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów