Minóg Władykowa
| Eudontomyzon vladykovi[1] | |||
| Oliva & Zanandrea, 1959 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
minóg Władykowa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Minóg Władykowa, minog Władykowa[4] (Eudontomyzon vladykovi) – gatunek bezżuchwowca z rodziny minogowatych (Petromyzontidae).
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Bywa uznawany za podgatunek minoga ukraińskiego[2].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Europie Środkowej, w dorzeczu górnego i środkowego[2] Dunaju. Brak go w dorzeczy Cisy[2].
W Polsce stwierdzony w Czarnej Orawie i Piekielniku.
Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 12–18 cm[5] (max 21,2 cm[2]). Wzdłuż tułowia 61 - 67 miomerów. płetwa ogonowa ma kształt łopatkowaty.
Ubarwienie grzbietu ciemnoszare, brzuch i boki srebrzystobiałe. Płetwa ogonowa nie wybarwiona[2]. U ślepic tułów nie jest cętkowany[2].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek osiadły. Występuje w czystych, dobrze natlenionych górskich i podgórskich strumieniach. Ślepice żyją zagrzebane w bogatym w detrytus piaszczystym bądź gliniastym dnie[2].
Odżywianie[edytuj | edytuj kod]
Nie jest gatunkiem pasożytniczym. Ślepice żywią się szczątkami organicznymi[2].
Rozród i cykl życiowy[edytuj | edytuj kod]
Ślepice żyją przez okres 3,5 -4,5 roku. Przeobrażenie następuje w okresie od lipca do września[2].
Tarło odbywa się od marca do maja przy temperaturze wody 7 - 10 °C. W jego trakcie samce wygrzebują płytkie gniazda w miejscach o spokojnym nurcie. Po tarle tarlaki giną[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Eudontomyzon vladykovi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Eudontomyzon mariae. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 30 sierpnia 2016]
- ↑ Eudontomyzon vladykovi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
- ↑ Fritz Terofal, Claus Militz, Ryby słodkowodne, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Jacek Wagner (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1997, ISBN 83-7129-441-7, OCLC 830128659.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Freyhof, M. Kottelat, Eudontomyzon vladykovi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2007-01-03] (ang.).
- Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
- Eudontomyzon mariae. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 8 września 2016]