Zabójcze 27 lat z anoreksją...

Na anoreksję zachorowałam w wieku 13 lat, tuż po rozwodzie rodziców, który przeżyłam bardzo mocno. Pamiętam, że kłębiło się we mnie wówczas mnóstwo negatywnych emocji, z którymi nie umiałam sobie poradzić w inny sposób. Koncentracja na walce z głodem stała się jedynym sposobem na rozprawienie się z rozpaczą, złością i smutkiem wywołanym przez niechcianą samotność. Można powiedzieć, że wtedy zakończyło się życie, a zaczęła wegetacja. Zatraciłam umiejętność normalnego funkcjonowania i realizowania się w życiu, podjęcie pracy i założenie rodziny są poza moim zasięgiem. 

Zatracenie się w chorobie (obecnie to anoreksja o typie bulimicznym), ciągły lęk związany z jedzeniem, zła sytuacja finansowa i brak nadziei na przyszłość spowodowały u mnie depresję, bezsenność i stany lękowe. Niedostarczanie organizmowi substancji niezbędnych do życia, codzienne wymioty i przeczyszczanie wywołały poważne nadżerki przełyku, wrzody żołądka, zaburzenia rytmu serca, osteoporozę, utratę zębów, okropne migreny. Wielokrotnie z wycieńczenia traciłam przytomność,  ale liczne pobyty w szpitalach na oddziałach psychiatrii czy gastrologii, poza "podleczeniem", niewiele zmieniały w stanie mojego zdrowia. 

Obecnie ważę 36 kg przy wzroście 164 cm i wiem, że zmiany, które zaszły w moim organizmie są nieodwracalne. Mimo to pragnę zrobić wszystko, by uratować resztkę siebie, czerpać radość z kontaktów z ludźmi i tę radość im dawać. Ponoć mam świetny kontakt z dziećmi, chociaż nie mogę mieć swoich. Może po wyleczeniu w ten sposób będę mogła pracować? 

Nie chcę odchodzić z tego świata, proszę, pomóżcie mi tu pozostać!

Ciężko mi prosić o pomoc i długo dojrzewała we mnie decyzja o publikacji zbiórki, ale wiem, że przy moim stanie zdrowia każdy dzień jest znakiem zapytania i kolejny może po prostu nie nadejść...

Będę wdzięczna za każdą złotówkę umożliwiającą mi podjęcie leczenia. W związku z zawieszeniem działalności Ośrodka "Otulenie", będę kontynuować zbiórkę na podjęcie leczenia w całodobowej klinice z intensywną terapią, specjalizującą się w zaburzeniach odżywiania. Posiadam jedynie niewielką rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, którą przeznaczam na leki i suplementy wspomagające funkcje życiowe.

Z całego serca dziękuję! Asia

Dziękuję Wam ogromnie za słowa wsparcia i wpłaty, dzięki którym będę mogła rozpocząć walkę o swoje życie.

Jesteście wspaniali, dobro wraca.                                        Aktualnie staram się o leczenie w całodobowym ośrodku w Warszawie "Otulenie",obecnie z siedzibą na Saskiej Kępie. Do tej pory nie podjęłam leczenia,ponieważ wciąż brakuje na nie odpowiedniej kwoty. Jeden cykl leczenia kosztuje 16tyś.zł.,ale wskazane są dwa pobyty,czyli 12 tygodni,wtedy przynosi to oczekiwane efekty,jak np.pozbycie się natretnych,chorobowych nawyków,takich jak wyniszczajace wymioty po każdym posiłku,uzyskanie odpowiedniej masy ciała poprzez odpowiednie odżywianie i specjalistyczną terapię. Terapia pozwoli mnie innaczej spojrzeć na siebie i zaakceptować zmiany,co na początku będzie bardzo trudne. Bedę Wam ogromnie wdzięczna za każdą wpłatę,za Waszą pomoc. Czas tutaj jest bardzo ważny,gdyż z dnia na dzień jest ze mną coraz gorzej i nie mam już siły normalnie funkcjonować, jestem coraz słabsza. W chwili gdy to piszę jestem już po wstępnej kwalifikacji do przyjęcia do "Otulenia"i znowu powróciła nadzieja i znowu chce się żyć. Pomóżcie mi w tym,bardzo proszę.                         Jestem mamą Joasi. Moja córka pojechała do Otulenia z wielką radością i nadzieją, a po kilku dniach wróciła z płaczem i z wielkim rozczarowaniem. Joasia potrzebuje Waszej pomocy, ona musi się leczyć, ale w Ośrodku,który jest w stanie Jej to zapewnić. Bardzo prosimy Was o wsparcie.