Rasa z historią
Rasa z historią
Historia powstania rasy nie jest jednoznaczna.W Belgii pieski przypominające gryfonika były ulubieńcami miejskich stangretów i dorożkarzy i nazywano je "małymi ulicznymi łobuziakami". Tam też w 1880 roku powstał Klub Gryfona, a w 1883 roku pierwszy raz zaprezentowano tę rasę na wystawie.
Jednakże dopiero od 1885 roku, czyli od momentu pojawienia się gryfonika w Anglii, można śledzić jego historię. W 1896 roku Handley Spicer założyła Klub Miłośników Gryfona, a dwa lata później rasa została uznana przez English Kennel Club.
Są to niezwykle urocze pieski - mówi Piotr Bardziński, właściciel domowej hodowli gryfoników o nazwie Nibylandia. - Ich hodowla i pielęgnacja przynosi nam wiele radości i satysfakcji. Moim zdaniem mieć gryfonika w domu to ogromna przyjemność.
Gryfoniki to trzy spokrewnione ze sobą rasy psów, należące do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowane do sekcji małych psów belgijskich. Różnią się od siebie głównie sierścią. Gryfoniki brukselski i belgijski są wyraźnie szorstkowłose, brabantczyk natomiast - gładkowłosy.
- Różnice w ich zachowaniu są raczej subtelne - mówi Piotr Bardziński. - Ogólnie są to psy bardzo towarzyskie, wesołe, miłe i sympatyczne.
Bardzo dobrze przystosowują się do każdych warunków. Jeżeli ich właściciel jest osobą, która ceni sobie spędzanie czasu w domowym zaciszu i wylegiwanie się na kanapie - szybko stanie się to też ich ulubioną formą spędzania czasu. Jeśli natomiast gryfonik trafi do osoby aktywnej, lubiącej ruch na świeżym powietrzu - z radością będzie jej w tym towarzyszyć. Jest więc doskonałym towarzyszem dla każdego.
- Podobnie jest z warunkami mieszkaniowymi - mówi pan Piotr. - To mały piesek, który będzie czuł się dobrze i w mieszkaniu w bloku, i w domu z ogrodem.
Gryfonik jest psem zrównoważonym, o umiarkowanym temperamencie, bardziej żywiołowy od mopsa, ale nie tak energiczny jak terrier.
To też niesamowite pieszczochy. Uwielbiają być głaskane i przytulane. Bardzo lubią też towarzystwo innych zwierząt i szybko się z nimi zaprzyjaźniają. Chętnie biorą udział w wystawach i prezentują się publiczności.
Jeśli chodzi o ich pielęgnację to odmiany szorstkowłose wymagają okresowego trymowania, aby zapewnić szacie ładny wygląd i prawidłowy rozwój. Za długa sierść będzie też słaba, dlatego trzeba ją systematycznie skracać.
- Aby włos był zadbany trzeba go starannie czesać - mówi pan Piotr. - Jeśli chodzi o kąpiele, to jestem zdania, że należy to robić tylko wtedy, gdy naprawdę zajdzie taka konieczność. Gryfonik nie wymaga bowiem częstych kąpieli pielęgnacyjnych.
Psy tej rasy nie wymagają specjalnej diety. Jedzą właściwie wszystko, chociaż, jak wszystkie pieski mają swoje upodobania i ulubione przysmaki.
- U gryfoników raczej nie występują alergie pokarmowe czy choroby, związane z nieprawidłową dietą - mówi Piotr Bardziński.
Osoby posiadające psa tej mało popularnej w Polsce rasy, powinny zwrócić uwagę na jego duże oczy, które są narażone na urazy i bruzdę wkoło nosa, którą należy systematycznie przecierać płynem do pielęgnacji oczu.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?