Berneński pies pasterski należy do grupy szwajcarskich psów pasterskich typu dogowatego. Zwierzęta te oficjalnie dotarły do Szwajcarii razem z rzymskimi legionami. Odkryte pozostałości sprzed nawet 1000 r. p.n.e. pozwalają jednak sądzić, że rasa ta żyła na ternach szwajcarskich jeszcze przed przybyciem Rzymian. Psy pasterskie tego typu nazywane są również owczarkami berneńskimi.
Wygląd berneńskiego psa pasterskiego
- Berneńskie psy pasterskie są masywne i duże, ale nieociężałe.
- Wyróżniają się krępą sylwetką, a także długim i bujnie owłosionym ogonem.
- Zwierzęta te mają proporcjonalną do ciała głowę, ciemnobrązowe oczy o owalnym kształcie oraz swobodnie opadające uszy.
- Uzębienie bernańskiego psa pasterskiego jest mocne, zwykle ze zgryzem nożycowym lub cęgowym.
- Cechą charakterystyczną tej rasy jest muskularna, średniej długości szyja.
- Owczarek berneński posiada zazwyczaj mocno zbudowane kończyny, prosty grzbiet i łagodnie zaokrąglony zad.
- Umaszczenie jest zwykle kruczoczarne, z podpaleniami ciemnobrązowymi w różnych częściach ciała.
- U zwierząt tych występuje też charakterystyczna, biała strzała przechodząca od głowy do piersi.
Charakter berneńskiego psa pasterskiego
Berneński pies pasterski jest przyjazny dla ludzi i ma łagodne usposobienie. Wykazuje dużą tolerancję względem dzieci, wobec których okazuje sporo cierpliwości i opiekuńczości. Przedstawiciele tej rasy nie okazują agresji obcym, ale mają instynkt stróża i w razie zagrożenia alarmują opiekuna. Ich psychika jest wrażliwa, dlatego wymagają bliskiego kontaktu z właścicielem. Na rozwój i wychowanie berneńczyka w dużym stopniu wpływa wczesna socjalizacja, którą trzeba przeprowadzić w ciągu pierwszych 16 tygodni życia. Psy te wymagają sporo ruchu, a ich intelekt sprzyja zabawom oraz nauce.
Zdrowie berneńskiego psa pasterskiego
Berneńskie psy pasterskie dożywają zwykle od 6 do 8 lat, a więc mniej niż rasy psów o podobnych rozmiarach. Niektóre szczenięta rodzą się z zajęczą wargą lub rozszczepem podniebienia. W przypadku dorosłych osobników, do typowych schorzeń należy dysplazja stawów, skręt żołądka, postępujący zanik siatkówki, kłębuszkowe zapalenie nerek czy mielopatia zwyrodnieniowa. U psów tej rasy mogą tez wykształcać się nowotwory, które stanowią przyczynę nawet 40 proc. zgonów. Owczarek berneński wywodzi się obszarów wysokogórskich, dlatego wykazuje wrażliwość na wysokie temperatury. Psy te mają skłonność do nadwagi, a także tendencję do połykania niejadalnych przedmiotów. Sierść berneńskiego psa pasterskiego wymaga regularnego szczotkowania, przynajmniej dwa raz w tygodniu.
