Tyłozgryz to najczęściej spotykana wada zgryzu, z którą boryka się wielu pacjentów. Rozwija się już w pierwszych etapach wzrostu. Czynniki wspierające rozwój tyłozgryzu, to przede wszystkim zaburzenia w rozwoju kości, ale również szkodliwe nawyki, nabyte we wczesnym dzieciństwie.
Tyłozgryz – czym jest?
Tyłozgryz to wada zgryzu rozwijająca się wraz z wyrzynaniem się zębów stałych. To właśnie wtedy powstaje również wiele szkodliwych nawyków, które w późniejszym czasie mają wpływ zarówno na rozwój naszej szczęki, jak i całości uzębienia. Brak podjęcia odpowiedniego rodzaju leczenia u najmłodszych może przerodzić się w wadę utrwaloną. W późniejszym wieku leczenie wady może być znacznie utrudnione.
Tyłozgryz leczy się za pomocą aparatu ortodontycznego. W skrajnych przypadkach cofniętej szczęki może być jednak konieczna operacja chirurgiczna.
Już wczesne zęby mleczne mogą mieć wpływ na powstanie tyłozgryzu. Diagnoza w wieku dziecięcym może przekładać się na szybkie i znacznie skuteczniejsze leczenie.
O prawidłowym zgryzie mówimy, gdy górna szczęka nachodzi na dolną na wysokość 2-3 mm. Zęby górne i dolne stykają się ze sobą. Sam tyłozgryz to nic innego jak nieprawidłowe ustawienie szczęki górnej. Pozostaje ona wysunięta przed zęby dolne (szczęka dolna wysunięta względem górnej to przodozgryz). Może również dojść do całkowitego braku styku między zębami górnej i dolnej szczęki.
Tyłozgryz to najczęściej spotykana wada zgryzu. Pamiętajmy, że tyłozgryz to nie tylko krzywe zęby, ale także zaburzone rysy twarzy i nieprawidłowe ułożenie naszego uśmiechu.
Tyłozgryz – przyczyny i diagnostyka
Tyłozgryz diagnozowany jest przez ortodontę podczas wizyt kontrolnych. Konsultacje u ortodonty są jednak często pomijane, zwłaszcza we wczesnych latach rozwoju. Rodzice decydują się na nie tylko w przypadku wyraźnie krzywych zębów. Może to prowadzić do pogłębienia tyłozgryzu – i utrwalenia wady.
Przyczyny rozwoju tyłozgryzu:
- niedobory witaminy D,
- nieprawidłowa (pozioma) pozycja dziecka w trakcie karmienia,
- patologiczna lordoza szyjna,
- ssanie smoczka przez długi czas,
- zbyt wczesne utracenie mlecznych dolnych siekaczy.
Pamiętajmy jednak, że tyłozgryz to nie tylko zaburzenie rysów twarzy i skrzywiony uśmiech. Sam tyłozgryz to schorzenie mogące powodować wiele bolesnych dolegliwości.
- migreny,
- ścieranie zębów – zwykle nierównomierne,
- nieprawidłowe gryzienie pokarmu – co przekłada się na przełykanie źle pogryzionych kawałków,
- utrudnienie w czyszczeniu zębów,
- przeciążenie stawów żuchwy.
Typy tyłozgryzu
Tyłogryz możemy rozdzielić na kilka typów.
- tyłozgryz całkowity – cofnięcie łuku dolnego,
- tyłozgryz rzekomy – cofnięcie tylko dolnych przednich zębów
- tyłozgryz częściowy – wysunięcie górnej wargi i części podnosowej
Tyłozgryz – jak leczyć?
Leczenie tyłozgryzu zależy od stopnia jego nasilenia, wieku w jakim jest pacjent, a także stanu uzębienia i kości – korekta tylozgryzu u dorosłych może być znacznie wydłużona i utrudniona. U dzieci kości są w fazie wzrostowej, dlatego każda ingerencja ortodontyczna jest znacznie łatwiejsza. Leczenie tyłozgryzu poprzedza wykonanie RTG oraz analiza rysów twarzy i wycisków.
Do leczenia tyłozgryzu często stosuje się aparat ortodontyczny. W przypadku dzieci czasami może wystarczyć jedynie ruchomy aparat na zęby. Wyrównuje on położenie szczęki górnej względem dolnej. Niekiedy do uzyskania pozytywnego wyniku leczenia tyłozgryzu niezbędne jest przeprowadzenie dla niektórych zębów ekstrakcji.