Wspominamy Ojca Świętego Jana Pawła II, w 18. rocznicę śmierci

Chociaż w pierwszych miesiącach 2005 roku, malała nadzieja na poprawę stanu zdrowia Ojca Świętego, to zapewne nikt z nas nie dopuszczał myśli o Jego rychłej śmierci. Każdy w swej świadomości, starał się przynajmniej w czasie oddalić moment ogłoszenia przyszłej, jakże smutniej wiadomości. A jednak, 2 kwietnia 2005 roku, o godzinie 21.37 świat pogrążył się w żałobie.

Powiat staszowski, podobnie jak cała Polska, z bólem rozstawał się z Ojcem Świętym Janem Pawłem II. W czwartek 7 kwietnia, o godz. 15:30 radni i członkowie Zarządu Powiatu oraz pracownicy Starostwa, uczestniczyli w nadzwyczajnej sesji Rady Powiatu, poświęconej pamięci Papieża Polaka. Posiedzenie, w którym uczestniczył także ks. prałat Henryk Kozakiewicz – proboszcz parafii św. Bartłomieja w Staszowie, otworzył i prowadził wiceprzewodniczący Rady Powiatu Władysław Szeliga. Wszyscy obecni, stojąc, wysłuchali wystąpienia radnego seniora Jerzego Wojtala, który przypomniał postać Ojca Świętego, historię Jego pontyfikatu oraz przebogaty dorobek duchowy i religijny, wynikający z 26–letniej posługi Papieża Polaka na Stolicy Piotrowej. Nawiązując do pobytu Jana Pawła II w naszym regionie, radny powiedział między innymi: „Jak pamiętamy ziemia świętokrzyska i sandomierska dostąpiła zaszczytu goszczenia u siebie Ojca Świętego, 3 czerwca 1991 roku w Kielcach i 12 czerwca 1999 roku w Sandomierzu, gdzie Jan Paweł II u podnóża sandomierskiej skarpy odprawił pamiętną mszę świętą, w której udział wzięła liczna rzesza pielgrzymów z naszego powiatu. Jak wielkim było to przeżyciem duchowym dla wiernych, mogą poświadczyć osoby tu obecne, które osobiście uczestniczyły w sandomierskim spotkaniu. Symbolem tamtych wydarzeń, dla nas mieszkańców ziemi staszowskiej, pozostał ołtarz z sandomierskiej mszy świętej ufundowany przez połaniecką Elektrownię, który później został przekazany na wieczną pamiątkę do kościoła pw. Wspomożenia Wiernych w Połańcu. Wyrazem najgłębszej miłości jaką darzymy naszego Wielkiego Rodaka, było między innymi nadanie Jego imienia Zespołowi Szkół Ekonomicznych w Staszowie i Zespołowi Szkół Ogólnokształcących w Osieku, gdzie także stanął pomnik Jana Pawła II, odsłonięty i poświęcony w dniu 17 maja 2001 roku przez księdza biskupa Mariana Zimałka. Jednakże nieopodal ulicy Jana Pawła II w Staszowie, stanął największy dowód wyjątkowego szacunku do Jego Osoby w postaci świątyni pw. Ducha Świętego, pobudowanej przez społeczeństwo ziemi staszowskiej jako wotum wdzięczności za uratowanie życia Ojcu Świętemu po majowym zamachu w 1981 roku”. Swoje wystąpienie radny senior zakończył słowami: „Przedstawiając nasz akt oddania hołdu i pamięci Wielkiemu Papieżowi Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II, zdajemy sobie sprawę z tego, że On jest i zawsze będzie naszym wielkim przewodnikiem i przyjacielem. Starajmy się ze wszystkich sił zachować Jego przesłania w pamięci i stosować zasady Jego nauczania w naszym codziennym życiu. Papież Polak Jan Paweł II, to bez wątpienia największy dar, jaki polska ziemia wniosła do skarbnicy wartości ogólnoludzkich, na zawsze głęboko pozostanie w naszych umysłach i w naszych sercach”. Na zakończenie sesji głos zabrał ks. prałat Henryk Kozakiewicz, który podziękował radnym i wszystkim przybyłym na sesję za uczczenie w ten symboliczny sposób Osoby Jana Pawła II. Modlitwa za spokój duszy Ojca Świętego i złożenie kwiatów przed Jego portretem, zakończyła te, jakże smutne i symboliczne obrady. Natomiast w dniu następnym, w piątek 8 kwietnia br., w staszowskim Sanktuarium pw. Ducha Świętego, została odprawiona msza święta żałobna w intencji zmarłego Ojca Świętego Jana Pawła II. Homilię wygłosił ks. dr Sławomir Chrost, mówiąc, m.in.: „Wystawmy żywy pomnik Ojcu Świętemu, pomnik w sercu poprzez czyny zgodnie z Jego wolą. Zmieńmy żałobę na dobre życie, opuszczoną flagę na opuszczoną głowę przed Bogiem i Jego prawami, wstążeczkę w klapie na codzienną modlitwę, kwiaty – na czyste serca bez grzechu, zapalone świece – na dobre uczynki, podane dłonie na ludzką solidarność”. Pod koniec mszy świętej wierni dali jeszcze jeden dowód wyjątkowej czci, szacunku i umiłowania Papieża Polaka składając przed Jego portretem niezliczone wiązanki kwiatów. 

Tekst i foto: Jan Mazanka