Nocek wąsatek (Myotis mystacinus)

Nocek wąsatek należy do rodziny mroczkowate (Vespertilionidae). Jest małym nietoperzem. Pysk jest ciemny. Koziołki są długie. Ubarwienie różnorodne. Grzbiet zwykle jest ciemnobrązowy, czasem ze złotymi końcami. Futro na grzbiecie jest lekko kędzierzawe. Spód ciała jest szarawy. Gatunkami podobnymi są nocek stepowy, nocek Alkatoe, nocek Brandta.

Nocek wąsatek zamieszkuje niemal całą Europę, prócz krańców północnych. Najdalej na wchód notowany jest w rejonie Uralu. Największe liczebności osiąga w centralnej i południowej Europie. Występuje również w górach Atlas w Maroku (północna Afryka).

Nocek wąsatek zamieszkuje różnorodne siedliska otwarte i półotwarte: świetliste lasy z licznymi polanami, skraje lasów, łąki, pola uprawne, stepy, półpustynie, ogrody, parki. Często spotykany na obszarach wiejskich. Unika zwartych lasów. Kryjówki letnie znajdują się w szczelinach budynków, pod korą. Kolonie rozrodcze (liczą od 20 do 60 osobników) zakłada w różnych miejscach: jaskiniach, wnękach skalnych, na drzewach i w budynkach. W zimie za kryjówki służą jaskinie, sztolnie, piwnice. Zimują pojedynczo. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). W naszym kraju jest pod ścisłą ochroną.

Nocek wąsatek żywi się bezkręgowcami. W jego diecie największy odsetek stanowią owady, dodatkowo zjada pajęczaki. Pokarm zdobywa w locie, z roślinności oraz nad zbiornikami wodnymi.

Nocek wąsatek przystępuje do kopulacji od jesieni do wcześniej wiosny. Samica rodzi zwykle jedno, rzadziej dwa młode. Potomstwo przychodzi na świat w czerwcu. Młode po urodzeniu waży 2 g. Samica może osiągnąć dojrzałość płciową już w pierwszym roku życia. Żyje średnio od 3,5 do 5 lat. Maksymalna długość życia wynosu 23 lata.