|
14a Ubarwienie jednolicie ciemne, czasem prawie czarne, spodnia strona ciała przeważnie jaśniejsza, długość do 110 mm - rodzaj
Haemopis (Rys.16 a)
Jedyny przedstawiciel tego rodzaju w Polsce, H. sanguisuga, pijawka końska to pospolita, jedna z największych krajowych pijawek. Występuje w stojących i wolno płynących wodach, okresowo pędzi ziemnowodny tryb życia.
14b Ubarwienie charakterystyczne, choć bardzo zmienne w szczegółach: na brązowo oliwkowym tle grzbietu kilka (zwykle 6) podłużnych pomarańczowych pasów i równoległe szeregi czarnych plamek, długość do 150 mm - rodzaj
Hirudo (Rys. 16 b)
Największa z naszych pijawek, H. medicinalis, pijawka lekarska to jedyny w Polsce przedstawiciel tego rodzaju. Człowiek bardzo zmienił naturalne rozmieszczenie geograficzne tego gatunku, hodując, przesiedlając i eksploatując jego populacje. Obecnie pijawka lekarska jest rzadka i zagrożona wytępieniem, występuje najczęściej w drobnych, silnie zarośniętych zbiornikach wodnych.
15a Ciało bardzo wydłużone, długość ciała większa od maksymalnej szerokości przy średnim rozciągnięciu co najmniej 15 razy; część pierścieni dwa razy dłuższa od pozostałych; występuje w górskich potokach w pobliżu zródeł - rodzaj
Trocheta (Rys. 16 c)
Niemal tak duża jak pijawka lekarska, T. bykowski to jedyny w Polsce przedstawiciel tego rodzaju. Gatunek górski, najliczniej występuje w Bieszczadach. Gatunek w znacznym stopniu ziemnowodny, występuje w potokach, źródłach i podziemnych częściach potoków.
15b Ciało mniej wydłużone, długość większa od szerokości od 10 do 14 razy; wszystkie pierścienie jednakowej długości - 16
16a Ubarwienie kontrastowe, wzdłuż szarobrązowego grzbietu biegną dwie pary ciemnych smug - rodzaj
Dina (Rys. 16 d)
Dość rzadki gatunek D. lineata, o długości ciała do 80 m, występuje w drobnych, silnie zarośniętych, często torfowiskowych zbiornikach. W naszym kraju stwierdzono występowanie jeszcze dwóch innych gatunków z tego rodzaju, bardzo trudnych do odróżnienia od przedstawicieli rodzaju Erpobdella. Występują w Polsce bardzo sporadycznie w drobnych zbiornikach wodnych.
16b Wzdłuż grzbietu biegnie tylko jedna, jasna lub ciemna smuga lub brak jakichkolwiek smug - rodzaj
Erpobdella (Rys. 16 e)
W Polsce stwierdzono występowanie pięciu, trudnych do rozróżnienia gatunków z tego rodzaju. Trzy z nich są bardzo pospolite, występują z reguły bardzo licznie wśród roślinności wodnej lub na powierzchni zanurzonych przedmiotów w wodach stojących i ciekach.
dalej
|
Rys. 16. HIRUDINEA: a. przedstawiciel rodzaju Haemopis,
b. przedstawiciel rodzaju Hirudo, c. przedstawiciel rodzaju Trocheta,
d. przedstawiciel rodzaju Dina, e. przedstawiciel rodzaju Erpobdella
|
