Biegacz zielonozłoty
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Biegacz zielonozłoty (Carabus auronitens) – gatunek dużego chrząszcza z rodziny biegaczowatych, przypisywany do podrodzaju Chrysocarabus. Jest szeroko rozpowszechniony, występuje od Pirenejów po Karpaty. W Polsce zasiedla lasy różnych typów, w Tatrach i Bieszczadach spotykany jest także ponad górną granicą lasu[1]. Osiąga około 18–28 mm długości. Spośród innych gatunków rodzaju Carabus wyróżnia się głównie ubarwieniem. Pokrywy skrzydeł są koloru jasnozielonego, zaś kończyny jaskrawoczerwone. Przedplecze i głowa w zależności od gatunku mogą być zielonawe, czerwonawe lub pomarańczowe. Poluje na inne owady, pająki i ślimaki. Jest zwierzęciem naziemnym, choć obserwowany był też na drzewach. Gody, do których przystępuje wiosną kończą się złożeniem jaj w ziemi. Larwy są drapieżne. Żyje około 8 lat. Bywa traktowany jako bioindykator, ponieważ jest wrażliwy na środki chwastobójcze oraz nawozy sztuczne[potrzebny przypis]. W Polsce podlega częściowej ochronie gatunkowej[2][3].
Carabus auronitens | |||
Fabricius, 1792 | |||
Biegacz zielonozłoty | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię |
Carabini | ||
Rodzaj | |||
Gatunek |
biegacz zielonozłoty | ||
| |||
|