©
Dracocephalum ruyschiana
Opis
Rodzina: Lamiaceae – jasnotowate
Długowieczna i żywotna bylina o wzniesionych i rozgałęzionych łodygach. Liście wąskolancetowate, całobrzegie. Kwiaty wargowe, długości 2-3 cm, zebrane w szczytowe, kwiatostany w kształcie kłosa. Chętnie uprawiany na słonecznych rabatach, stokach i wśród roślinności łąkowo-stepowej.
Gatunki które można spotkać w ogrodzie to:
Dracocephalum nutans
Azjatycka bylina o wzniesionych, rozgałęzionych łodygach, wysokości do 70 cm. Liście dolne jajowate, grubo karbowane, wyższe siedzące, rzadko owłosione. Kwiaty rurkowo-wargowe, niebieskofioletowe, osadzone okółkowo w długich, wąskich kwiatostanach. Kwitnie w lipcu. Typowa roślina do naturalistycznych założeń. Dobrze rośnie na słonecznych lub lekko ocienionych od południa stanowiskach. Gleba przepuszczalna, średnio zasobna. Możne rosnąć także na cięższych glebach, ale o dobrym drenażu. Roślina zimuje dobrze, lecz starsze okazy są mniej żywotne. Rozmnażanie przez wysiew nasion jesienią.
Dracocephalum grandiflorum
Bylina która ma chyba największe kwiaty. Dorasta do około 40 cm w tym około 13 cm to kłos z kwiatami. Liście dość duże podługowate. Wymaga nieco lepszych gleb. I jak wszystkie pszczelniki najlepiej kwitnie w pełnym słońcu. Termin kwitnienia podobny czyli koniec czerwca i lipiec.
Występowanie
Występująca w całej Europie, także w Polsce. Roślina na liście gatunków krytycznie zagrożonych.
Wysokość
30-60 cm,
Termin kwitnienia
Kwitnie obficie VI-VIII
Kolor kwiatu
Niebieskie,
Stanowisko
Najlepiej czuje się w pełnym słońcu.
Wymagania
Do przetrwania wymaga lekkiej, niezbyt żyznej i dość suchej gleby. Jeśli jednak chcemy mieć ładne kępki obficie kwitnącej rośliny to wiosną dajemy dawkę nawozu pełnoskładnikowego. Natomiast w momencie sadzenia ziemię z dołka w przypadku gleb słabych mieszamy z ziemią kompostową. Natomiast na cięższych glebach ze żwirem by ułatwić odprowadzenie nadmiaru wody szczególnie zimą oraz zapobiec zbijaniu się ciężkiego podłoża. I w czasie suszy nie omijajmy tej rośliny przy podlewaniu ogrody.
Mrozoodporność
Mrozoodporność zupełna.
Rozmnażanie
Rozmnażanie przez wysiew nasion jesienią lub podział większych kęp wiosną. Nasiona proponuję wysiać do koszyczków w jakich sadzimy cebulki i razem z koszyczkami wkopać do ziemi. Ja dodatkowo nakrywam wysiewy drugim koszyczkiem. Mam wówczas pewność, że przy wiosennych pracach porządkowych nie wypielę wyrastających siewek.
Choroby i szkodniki
Brak poważniejszych zagrożeń.
Przypisy i bibliografia
‚Byliny’ – Eugeniusz Radziul – wydawnictwo PWRL
Zdjęcia w artykule pochodzą ze strony
Kwiaty ogrodowe 
Dodaj komentarz